همه عالم يه طرف حسين زهرا يه طرف
هر چه عشق ِ يه طرف ، عشق به مولا يه طرف
اين کيه هر کي صداش مي کنه ديوونه مي شه
ديگه جايي نمي ره ، گداي اين خونه مي شه
اين کيه که اسمش ُ هر کي تو عالم مي بره
همه ي وجودشو ، مصيبت و غم مي بره
اين کيه ، که عشق اون ، عالم و حيرون مي کنه
غم کربلاش دل ِ ، فاطمه رو خون مي کنه
اسم اون حسين و ، جووني ما به فداش
خدا اون روز و بياره ، که بريم به کربلاش
نمي دونم که چرا ، دلم براش پر مي زنه
هر کي تو روضه بياد ، به سينه و سر مي زنه
يکي نيست تو کربلا ، خواهرشو ياري کنه
يکي نيست تو قتلگاه ، برا حسين زاري کنه
نمي دونم که چرا ، قامت خواهرش خمه
هر چي ما گريه کنيم ، برا حسين بازم کمه
ديگه چيزي نمي خوام ، حسين زهرا رو مي خوام
گل و بستان نمي خوام ، خيمه مولا رو مي خوام