همه عالم يه طرف حسين زهرا يه طرف

هر چه عشق ِ يه طرف ، عشق به مولا يه طرف

اين کيه هر کي صداش مي کنه ديوونه مي شه

ديگه جايي نمي ره ، گداي اين خونه مي شه

اين کيه که اسمش ُ هر کي تو عالم مي بره

همه ي وجودشو ، مصيبت و غم مي بره

اين کيه ، که عشق اون ، عالم و حيرون مي کنه

غم کربلاش دل ِ ، فاطمه رو خون مي کنه

اسم اون حسين و ، جووني ما به فداش

خدا اون روز و بياره ، که بريم به کربلاش

نمي دونم که چرا ، دلم براش پر مي زنه

هر کي تو روضه بياد ، به سينه و سر مي زنه

يکي نيست تو کربلا ، خواهرشو ياري کنه

يکي نيست تو قتلگاه ، برا حسين زاري کنه

نمي دونم که چرا ، قامت خواهرش خمه

هر چي ما گريه کنيم ، برا حسين بازم کمه

ديگه چيزي نمي خوام ، حسين زهرا رو مي خوام

گل و بستان نمي خوام ، خيمه مولا رو مي خوام