عذر مي خوام که در کامنت قبلي کمي تند صحبت کردم ولي منظورم اين بود که اگر روزي احمدي نژاد به قول شما در مطلب "باز هم پيروز شديم" سنگري شده بود جلوي ولايت اين اتفاق اتفاقي نبود يعني از سر توفيق اجباري يا عدو شود سبب خير نبود حرکتي جدي و از سر آگاهي بود خدا توفيق سربازي ولايت و امامت رو به راحتي به هرکسي نميده نمونه آشکارش رو هم ديديم که چطور آدم هايي که سالها زانو به زانوي امام و معصوم نشستن در نهايت بي امام و بي ولايت از دنيا رفتن و عاقبت به خيري نسيبشون نشد

از امثال شما به لااقل به عنوان به اصطلاح بچه حذب اللهي انتظار مي ره با سعه صدر و تامل بيشتري با همچين پديده هايي برخورد کنيد

يادمون باشه اول انگشت اتهام حداقل توخلوت خودمون به سمت خودمون باشه از خودمون بپرسيم اگه ما هم تو اين موقعيت و قدرت وثروت و پست و مقام باشيم يه اپسيلون هم که شده ممکن نيست بلرزيم ؟براي ما که از قيد زن و بچه و پست و مقام ومال دنياو خلاصه هر چيزي که رنگ تعلق داره تقريبا آزاديم هنوز جوونيم و دلبستگي هامون کمه شايد ادعا کردن خيلي راحته اما بايد بدونيم مطمئن باشيم بيست يا سي سال بعد هم همين طور حرف مي زنيم آيا ميشه مطمئن بود ؟

نکته آخر اينکه زمان بهترين داوره شايد يه روزي به اين حرکت احمدي نژاد تو فرستادن پيام تسليت آفرين گفتي!

در پناه خدا باشيد