چند نكته : اول اينكه هيچ كس حق هر كاري را ندارد! معناى ولايت مطلقه اين نيست كه فقيه مجاز است هر كارى خواست، بكند تا موجب شود برخى ـ براى خدشه به اين نظريه ـ بگويند: طبق «ولايت مطلقه» فقيه مى تواند توحيد يا يكى از اصول و ضروريات دين را انكار يا متوقف نمايد! تشريع ولايت فقيه براى حفظ اسلام است. اگر فقيه مجاز به انكار اصول دين باشد، چه چيز براى دين باقى مى ماند، تا او وظيفه حفظ و نگهبانى آن را داشته باشد؟! قيد «مطلقه» در مقابل نظر كسانى است كه معتقدند فقيه فقط در موارد ضرورى حق تصرف و دخالت دارد. پس اگر براى زيباسازى شهر نياز به تخريب خانه اى باشد ـ چون چنين چيزى ضرورى نيست ـ فقيه نمى تواند دستور تخريب آن را صادر كند. اين فقها به ولايت مقيد ـ نه مطلق ـ معتقدند، برخلاف معتقدان به ولايت مطلقه فقيه، كه تمامى موارد نياز جامعه اسلامى را ـ چه اضطرارى و چه غيراضطرارى ـ در قلمرو تصرفات شرعى فقيه مى دانند.دوم اينكه اگر منظورتون اختيارات ولايي هست آيت الله خامنه اي تنها اين اختيار را ندارند . شصت زعيم قبل از ايشان هم اين اختيارات را داشتند. پس اين اختيارات متعلق به جريان ولايت است نه شخص .سوم اينكه دو نوع عصمت داريم : اكتسابي و انتصابي . كه براي جايگاه ولايت فقيه عصمت اكتسابي اثبات ميشود. بطوري كه نظر خود آيت الله خامنه اي اين است كه ولي فقيه با يك گناه به خودي خود عزل خواهد شد.امام خمينى(قدس سره) معتقد بودند تمام اختياراتى كه ولىّ معصوم داراست، ولىّ فقيه نيز همان اختيارات را دارد. مگر اينكه چيزى استثنا شده باشد. امام فرموده اند: «اصل اين است كه فقيهِ داراى شرايط حاكميت ـ در عصر غيبت ـهمان اختيارات وسيع معصوم را داشته باشد، مگر آنكه دليل خاصى داشته باشيم كه فلان امر از اختصاصات ولىّ معصوم است.» از جمله جهاد ابتدايى كه مشهور بين فقها اين است كه از اختصاصات ولىّ معصوم مى باشد.