نبايد ماند، بايد رفت
دور بايد شد از اين خاک غريب
روح را آزاد بايد کرد
رهايش بايد کرد
تا برسد به اوج آسمان ها
رهايش بايد کرد
تا با عروجيان هم نشين باشد
جسم را بسپارش بر زمين
تا با خاکيان در هم آميخته شود
روح را آزاد کن
فارغ از دنيا کن
از فرشيان بايد گذشت
با عرشيان بايد نشست