سلام

نظر من تاييد نشد؟

منتظر پاسخ شما هستم.

سلام

در مورد پيامبراني كه ذكر نموديد، آن معصومين، تاكيد مي كنم معصومين، عليرغم عصمتشان در حكومت راي خود را بر راي مردم حاكم نمي دانستند. آيا حضرت ابراهيم حكومت مي كرد؟ قوم لوط هم كه به وسيله عذاب الهي هلاك شد؟ داستان سقيفه چه ربطي دارد؟ آيا علي(ع) شمشير كشيد و گفت يا با من بيعت مي كنيد يا شما را مي كشم؟ يا برعكس اين اتفاق رخ داد؟ لازم به نوشتن دوباره داستان جنگ احد نيست. جامعه خواست كه آن اشتباه را مرتكب شود و پيامبر(ص) هم عليرغم اتصال به وحي و عليرغم عصمت جلوگيري نكردند.

اطلاعات فقهي من در حد مراجع نيست! اميدوارم كه اطلاعات فقهي شما در حد مراجع باشد!

نظر من اينست كه وقتي عده كثيري( حتي مي توان گفت اكثريت قاطع) از علماي شيعه با يك نظريه مخالفند يا آن را مصداق شرك و بدعت مي دانند، پا فشاري بر آن نظر بدون علم كار عبث ولو موستوجب عقوبت است.«ولا تقف ما ليس لك به علم»

آقاي خامنه اي اگر واقعا در مورد اين رفتارها يا شايعاتي كه درباره ايشان مي گويند (مثل ارتباط با امام زمان(عج) يا نيابت امام زمان(عج) و...) مخالفتي دارند بايد به گونه اي باشد كه اين افراد را از عملي كه مصداق شرك است باز بدارد.

در نهج البلاغه داريم، پس از خطبه امام علي(ع) فردي بلند شد و شروع به مدح ايشان كرد. ايشان به همان ميزاني كه پيش از آن خطبه گفته بودند، در مذمت اين مرد خطبه گفتند. در مقابل همه!

آن بنده خداهايي هم كه آن رفتار ها از آنها سر مي زند، پاي منبري هاي آقاي خامنه اي هستند. ايشان را ولي خودشان مي دانند. آيا ايشان نمي تواند كاري كند كه آن ها را از اين غفلت بيدار كند؟ پس چه ولايتي بر آنها دارد؟

اما در مورد مستكبران عالم!

معاويه هم مدعي بود كه من دو دشمن دارم: «علي(ع)» و «امپراطور روم(شرقي)»!

آيا قياس اين دو باطل نيست؟ بلي حاكميت فعلي هم دو صنف مخالف دارد: «ما» و «آمريكا و اسراييل و رجوي و ...»

نبايد ما را به خاطر وجود دشمناني در خارج، به آنها بچسبانيد يا با آنها يكي كنيد. اين كار كار امثال معاويه است.

يا علي

سلام

به نظر من مثال جنگ احد، ناقض فتواي ذكر شده است. پيامبر عليرغم اتصال به وحي، نظر اكثريت را بر نظر خويش حاكم و مقدم دانست! در موضوعي كه قطعا مصلحت اسلام و مسلمين در ميان بود.

اطلاعات فقهي لازم براي بحث كامل در اين مورد را ندارم. براي همين است كه به نظر علما كه قطعا از من و شما عالم ترند رجوع كرده ام.

ولي در عمل مي بينم كه چه آفاتي از اين اصل سر زده است.
به نظر نمي رسد که اختلاف علما درباره اين موضوع چنان هم کوچک باشد. موضوعي که بعضا بدعت يا مصداق شرک خوانده مي شود موضوع کوچکي نيست.
البته مي دانيد که پيامبر(صلي الله عليه و آله) فرمودند:‌
"نفوذ شرک در امت من، مانند حرکت مورچه ي سياه بر روي سنگ سياه در شب تاريک است."
کما اينکه در عمل هم ديده ايد آن رفتارهايي را که در مقابل آقاي خامنه اي بروز مي دهند. از دست بوسيدن گرفته تا تعظيم و تبرک جستن تا بوسيدن ردپاي ايشان!
يادم هست جايي خوانده بودم علي(عليه السلام) به نقطه اي از حکومت خود رفته بود که با تعظيم به استقبالش آمدند. آن بزرگوار قريب به چنين مضموني را فرمودند:‌
"چه گناه بي لذتي انجام مي دهيد و به خداي خويش شرک مي ورزيد."
يا علي

ممنون مي شوم اگر نظرم بيان شود، چون من نمي خواهم به صورت خصوصي بماند!

الذين يستمعون القول فيتبعون احسنه اوليك هم المهتدون

سلام
"تصميمات و اختيارات ولى فقيه در مواردى كه مربوط به مصالح عمومى اسلام و مسلمين است، در صورت تعارض با اراده و اختيار آحاد مردم، بر اختيارات و تصميمات آحاد امّت مقدّم و حاكم است، و اين توضيح مختصرى درباره ولايت مطلقه‏است."

منبع: http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?uid=1&tid=8

اگر ولي فقيه تشخيص داد که کانديداي A به نفع مصالح اسلام و مسلمين است و مردم به کانديداي M راي دادند، طبق استفتا صورت گرفته کانديداي A بايد به هر طريقي که ممکن است رييس جمهور شود زيرا نظر ولي فقيه بر نظر آحاد مردم مقدم و حاکم است!!!!!!!
بارها و بارها در سيره پيامبران و ايمه خوانده ايم که مشورت مي کرده اند يا نظر ديگران را جويا مي شدند. به خصوص آيه "و امرهم شوري بينهم" که همگي شنيده ايم. در هر صورت با توجه به اين که به منبع وحي متصل بودند، يک تنه نظر آحاد جامعه را باطل نمي کردند.
مثلا در جنگ احد، پيامبر در نظر داشت که در داخل شهر با کفار بجنگد ولي در راي گيري نظر اکثريت بر آن بود که در خارج از شهر با کفار بجنگند و در نهايت پيامبر تابع نظر اکثريت شد. البته قطعا قبول داريد که اين موضوع مصداق بارز مصلحت اسلام و مسلمين بوده است و در نهايت به همه ثابت شد که نظر جمع غلط بوده است و در آن جنگ شکست خوردند. آما پيامبر نظر جمع را بر نظر خويش مقدم و حاکم مي دانست.
گرچه اکثر علما از نظر دادن در اين باب حذر دارند. اما...
در مورد مراجع متوفي(رحمه الله عليهم) بزرگترين فردي که در رابطه با ولايت فقيه علنا به مقابله پرداخت مرحوم آيت الله سيد ابوالقاسم خويي است که مراجع بزرگ حال حاضر به شاگردي ايشان افتخار مي کنند و در عصر خود بي نظير و اعلم مسلم بوده اند. ايشان نظريه? ولايت فقيه را يک "بدعت عاري از هرگونه پشتوانه در قوانين و حکمت شيعي" مي‌دانستند. همچنين از ايشان است که "ولايت در زمان غيبت با هيچ دليلي براي فقهاء اثبات نمي‌شود. ولايت تنها به پيامبر و ائمه اختصاص دارد. آن‌ چه از روايات براي فقها، اثبات مي‌شود دو امر است، نفوذ قضاوت، حجيت فتواي‌شان. اما حق تصرف در اموال قاصران و غير ايشان ـ که از شئون ولايت است ـ ندارند مگر در امور حسبيه(مقصود از امور حسبيه کارهايي است که محسوب براي خداست و به عنوان وظيفه عبادي انجام مي گيرد هم چون قبض حقوق شرعيه (خمس و زکات و…) و به مصرف رسانيدن آنها در موارد خود و حفاظت از موقوفه هايي که متولي خاصي ندارند و نگهداري از اموال مسلماني که غايب يا قاصر است و نظاير آن.) و فقها در اين محدوده ولايت دارند، اما نه به معناي ادعا شده(يعني نه به معناي ولايت) بلکه به معناي نفوذ تصرفاتش يا تصرفات وکيلش... بنابراين، آن‌چه براي فقيه، ثابت مي‌باشد جواز تصرف است، نه ولايت.". که البته خواندن دقيق اين منبع خالي از لطف نيست:
http://www.al-khoei.us/books/index.php?id=120
در مورد حضرات آيات بروجردي و ميلاني هم همانطور که ان شا الله مي دانيد، حتي از حکومت شاه در برابر آيت الله خميني دفاع مي کردند. به طوري که طبق نقل هاي موثق از شهيد مطهري و آيت الله منتظري شنيده ايم که آيت الله بروجردي آيت الله خميني را طرد کرده بودند و حتي نامه هاي اطرافيان ايشان را نيز پس مي زدند (رجوع شود به کتاب خاطرات آيت الله منتظري).
در مورد حضرت آيت الله گلپايگاني هم که قطعا مي دانيد که بارها و بارها در مورد شعار "مرگ بر ضد ولايت فقيه" تذکر داده بودند و يا حضرت آيت الله العظمي بهجت که حتي راي هم نمي دادند.
همچنين مي دانيم پس از پيروزي انقلاب که آيت الله خميني نظريه ولايت فقيه را به عنوان رکن نظام حاکم بر ايران مطرح کرد، آيت عظام شريعتمداري، قمي، روحاني، شيرازي و برخي ديگر از روحانيون به مخالفت با اين نظريه پرداختند و ادعا کردند که مخالف آموزه‌هاي دين اسلام و مذهب تشيع است
بدين ترتيب، آيات عظام قمي، روحاني و شيرازي با وجود سوابقي که در همراهي با آيت الله خميني داشتند، علناً در ايران به مخالفت با نظريه ولايت فقيه پرداختند و در نتيجه تحت حبس خانگي قرار گرفته و تا پايان عمر در محدوديت زندگي کردند.
آيت الله شريعتمداري هم با وجود آن که قبل از انقلاب از آيت الله خميني دفاع مي کرد و حتي يکبار جان وي را نجات داده بود(در داستان اعلام مرجعيت آيت الله خميني)، پس از انقلاب به دليل مخالفت با ولايت فقيه از طرف آيت الله خميني از مرجعيت خلع دانسته شد و آن حوادثي که ان شا الله اطلاع داريد رخ داد.
در مورد مراجع حال حاضر(دامت برکاتهم)، آقايان وحيد خراساني و سيد علي سيستاني و موسوي اردبيلي ولايت فقيه را به همان ميزاني که استادشان حضرت آيت الله العظمي خويي قبول داشته است، قبول دارند. کما اين که در مجلسي از جناب وحيد پرسيدند نظر شما در رابطه با ولايت فقيه چيست؟ ايشان پاسخ دادند"اولا که اين موضوع سياسي است نه ديني!، ولي پهلوان فقه عالم تشيع مرحوم حضرت آيت الله العظمي خويي به شدت مخالف آن بود و شيخ ...(يادم نيست، يک شخصيت مجهول الهويه را نام بردند) موافق آن بود.".
يا آن چه در سايت آيت الله سيستاني موجود است:"ولايت در آن چه - به اصطلاح فقها - امور حسبيه خوانده مي‌شود براي هر فقيهي که جامع شرايط تقليد باشد ثابت است. و اما در امور عامه که نظم جامعه اسلامي بر آنها متوقف است هم در شخص فقيه و هم در شرايط به کار بستن ولايت امور ديگري معتبر است از جمله مقبول بودن نزد عامه مؤمنين.".
آيت الله منتظري نيز که خود پايه گذار نظريه ولايت فقيه مي باشد، ولايت مطلقه فقيه را از مصاديق شرک مي داند. خواندن مطالب زير از ايشان خالي از لطف نيست:
http://www.iranianuk.com/article.php?id=33866
در مورد مراجع تقليد ديگر هم کما بيش همين نقل ها موجود است و تنها مراجعي که در حال حاضر ظاهرا به ولايت فقيه اعتقاد دارند، آيت الله نوري همداني و آيت الله مکارم شيرازي مي باشند. که البته اقوال موثقي وجود دارد که آيت الله مکارم شيرازي نيز در ابتداي انقلاب با ولايت فقيه مخالف بوده است و حتي در مجلس خبرگان قانون اساسي بر عليه آن سخنراني کرده است.
حال در اين ميان خواندن بخش هايي از سخنان آيت الله خميني نيز جالب است:
"اگر ولي فقيه بخواهد زورگويي کند از ولايت ساقط است."
"اگر ولي فقيه يک کلمه دروغ بگويد يک قدم خلاف بگذارد آن ولايت را ديگر ندارد."
"اگر فقيه يک گناه صغيره هم بکند از ولايت ساقط مي شود."
"اگر بگوييم امام معصوم راجع به طلاق همسر يک مرد يا فروختن و گرفتن مال او .... ولايت دارد اين ديگر در مورد فقيه صادق نيست و او در اين امور ولايت ندارد."
"به رهبر و شوراي رهبري در اين عصر حاضر...لغزش در آن(وظيفه سنگين رهبري) اگر خداي نخواسته با هواي نفس باشدف ننگ ابدي در اين دنيا و آتش غضب خداي قهار در جهان ديگر در پي دارد."
منبع:صحيفه نور و وصيت نامه آيت الله خميني
يا علي

سلام،نشد من يه بار به اينترنت وصل بشم ولي به وبلاگ شما سر نزنم!!!!!!!!حرف نداره

اميدوارم به وبلاگ من هم سري بزنيد گرچه به شما نمي رسه

احسنتم يا اخي.

borooj.blogfa.com

حاميان حکومت اسلامي و ولايت فقيه

با سلام وبلاگ پر محتوايي داريد

خسته نباشيد ميگم به شما دوست ولايي

در صورت تمايل لينك وبلاگ ولايت فقيه را هم در لينكهاي وبلاگ خود قرار دهيد

يا علي(ع)

داشتم با يكي از صميمي ترين نزديكانم بحث سياسي مي كردم حرف رهبري شد اون نفهميدا ولي بگي نگي يه كمي كم اوردم سرچ كه كردم وبلاگ شما باز شد و واقعا چه زيبا نوشتيد از غربت ولايت فقيه.

التماس دعا

هيچكس با ولايت فقيه مخالف نيست زيرا اين نظريه از اركان تشيع است

اما در اين مورد دو ديدگاه وجود دارد فقهايي مانند حائري يزدي

آيت الله خويي

آيت الله سيستاني و.......

ولايت مطلقه فقيه را مبرهن ومعقول نمي دانند و معتقدند براي اين ديدگاه ادله محكم عقلي و نقلي وجود ندارد