هفته ی قوه قضائیه! چه اسم جالبی! کاش ما هم اندازه ی آقایون پررو بودیم و می تونستیم این روز رو اعلام کنیم و تبلیغات راه بندازیم! برای فرار از چنگ قانون و عدالت در این مملکت کافیه مفاسد خودمان را به مصلحت نظام گره بزنیم، کافیه آقازاده باشیم تا به فلان جای بابامون بربخوره، کافیه چهار تا رسانه پشتمون داد بزنن، کافیه سفارت فلان کشور یه نیم نگاهی بهمون داشته باشه، کافیه یه آشنائی تو فلان نهاد(!) داشته باشی.. کافیه... اصلا هیچ کدوم اینا مهم نیست، کافیه یه کم دستت به جیبت باشه!
حالا اگه هیچ کدومو نداشتی و دست بر قضا حق هم با تو باشه بازم...! جرات نمیکنم بگم! یاد کاوه اشتهاردی بخیر!
راستی مفاسد کدوم یک از کسانی که تو زندان های ما سیر میکنند از گندکاری های اکبر. ه. ر و توله هاش بیشتره؟ چرا وبلاگ های ما بدلیل انتقاد و یا حتی مطالبه فیلتر میشه اما آقایون حتی اگه شعار مرگ بر اصل ولایت فقیه بدن باید راس راس بچرخن و به ریش ما بخندن.
کمترین انتظاری که از قوه قهریه میره اینه که برا بچه حزب اللهی ها و بچه بسیجی ها هم حداقل به اندازه ی دیگران آزادی قائل باشند. مرا به خیر شما امید نیست، شر مرسان. ما انتظار حمایت نداریم، انتظار عدالت هم نداریم؛ چون شما عرضه اش را ندارین، چون خودتون فساد دارین، فساد دارین که ارزش ولی خدا پیش چشمتون از حرومزاده های انگلیسی کمتره.. همین دلهره داشتن من هنگام نوشتن این متن نشانه ی فساد شماست. دلیل از این بهتر؟! اینه حکایت عدالت در کشور ما...
ما کار خودمونو می کنیم شما هم کار خودتونو بکنین. والعاقبه للمتقین./
