آقای دکتر روحانی در مراسم گرامیداشت هفته محیط زیست، بار دیگر مشکلات کشور را به تحریم ها گره زده و این گونه گفتند:

تحریم های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مسئله محیط زیست، اشتغال جوانان، صنعت، جامعه و آب آشامیدنی مردم حل شود منابع آبی افزایش یابد و بانک ها  احیا شوند. (+)

این تکرر فرافکنی، مرا بر آن داشت تا نکاتی از سر دلواپسی عرضه بدارم.

آقای روحانی! ما می دانیم و شما هم می دانید که سیاستِ مذاکره و تعامل با کدخدا شکست خورده است. البته از ابتدا هم برای اصحاب منطق، مشخص بود که این سیاست محکوم به شکست است. علاوه بر عدم لغو تحریم ها، متحمل همه گونه تهدید و تحقیر جدید هم شدیم، قیمت نفت چنان سقوط کرد که حتی با فرض محال لغو تمامی تحریم ها، تازه به دوران ابتدایی دوره ی ریاست جمهوری شما برمیگردیم. با شیطان تلفنی صحبت کردید، با او عکس یادگاری گرفتید، جلسات دو نفره و پیاده روی و باغ نشینی داشتید، از بسیاری از مواضع اساسی جمهوری اسلامی و خط قرمزها عقب نشینی کردید؛ لبخندهایتان برای شیطان بود و اخم هایتان برای ملتی که به شما رای داده اند تا به اموراتشان رسیدگی کنید.. عیبی ندارد..؛ اما تحریم ها چه شد؟ روز به روز تحریم ها بیشتر می شود؛ تهدیدها گسترده تر می شود؛ عزت تاریخی ملت ایران لگدمال می شود؛ پیشنهاد بیشرمانه ی بازرسی و بازجویی می دهند؛ عرف دیپلماتیک شیطان، در کشور خورمان هم نادیده گرفته می شود چه برسد به اعتبار پاسپورت..

و شما می دانید این ها همه نتیجه ی اعراض و دوری از روحیه ی مقاومت و عزت است. آیا بهتر نیست برای یک بار هم شده با ملت خود صادق باشید و با یک عذرخواهی کوچک، سیاست عزتمندانه را در پیش بگیرید و به جای گره زدن تمامی مشکلات به تحریم ها، به اصلاح زیرساخت ها و قطع ید مجاری فساد در کشور بپردازید؟ مطمئن باشید ملت ایران، بسیار با گذشت تر و بزرگوارتر و با ادب تر از آقای اوباما خواهند بود. بیایید این بار به ملت خود اعتماد کنید.. دو سال برای جبران، فرصت دارید که القصه فرصت کمی نیز نیست.

شما منتقدان خود را با انواع و اقسام برچسب های ناجوانمردانه هدف قرار دادید؛ حتی به تهدید آن ها روی آوردید؛ اما بدانید هدف این نوشتار، سعادت دنیوی و اخروی شماست. بترسید از روزی که نام شما را در کنار پادشاهان ضعیف قاجار بیاورند و هنگام مرورِ تاریخِ این دوره، آهی از سر تاسف بکشند.

آقای رئیس جمهور! شما را به خدا دیگر باج دادن کافی ست. با شما از خط امام گفتیم و پاسخی نشنیدیم؛ از خون شهدا گفتیم و جواب نگرفیتم، از حسین(ع) گفتیم و شما از قیام عاشورا درس مذاکره درآوردید؛ این بار می خواهم با شما از کوروش و داریوش و هخامنش و عزت موهوم آریایی بگویم.. لااقل به آن وفادار باشید.. ملت از امیرکبیرها به نیکی یاد می کنند نه از شاه سلطان حسین ها…

اگر می دانستم این نوشتار به دستتان می رسد، بیشتر ادامه می دادم؛ اما همین را می گویم که در منطق اسلام، عزت و بزرگی مطلق از آن خداست نه مستکبرینی که شما آن ها را "قدرت های بزرگ" و یا "کدخدا" می نامید..

والعاقبه للمتقین.