دیشب تمدید 10 ساله تحریم‌های ایران، با 99 رای مثبت، در برابر صفر رای در سنا تصویب شد. طبق این تحریم، تحریم سرمایه گذاری در میادین نفتی، سرمایه گذاری و معامله در بخش پالایش و پتروشیمی، و خدمات برای حمل و نقل نفت و محصولات پالایشی تا ده سال دیگر ادامه خواهد داشت.

این در حالی هست که آقای ظریف در خرداد 95 در پیشگاه نمایندگان ملت، صراحتا اظهار داشت: تمدید قانون ISA (داماتو) مغایر برجام است. روحانی نیز گفته بود: در روز اجرای توافق هسته‌ای تمام تحریم‌ها لغو و نه تعلیق خواهد شد، حتی تحریم تسلیحاتی هم کنار گذاشته خواهد شد.

این بار اولی نیست که بعد از برجام با تحریم و نقض عهد مواجه شده ایم و هر بار با لاپوشانی دوستان دیپلماسی و دولتی، چشم را بر آن بستیم. اما در این مورد جدید که جزو سخت ترین تحریم های هسته ای و پایه ای است، علاوه بر تیم دیپلماسی دولت، طرف آمریکایی نیز اذعان دارد که این امر خلاف نص برجام(ماده 26) است. شاید بتوان گفت نقض برجام همان‌قدر که دشمن لجوج ما را رسواتر کرد، دوستان سهل‌اندیش داخلى ما را نیز بی‌آبرو و بی‌اعتبار کرد.

اکنون، وظیفه ی روشن دولت، طبق نامه ی مرتبط با الزامات اجرای برجام مورخ 29 مهر 1394 و طبق بند سوم مصوبه مجلس، توقف اجرای برجام است.

اتحاد کامل سنای امریکا برای تصویب تحریم ها بدون یک رای مخالف، قابل تامل است. این موضوع بغض ذاتی امریکا را درباره ایران اسلامی نشان می دهد. با این حال، دوستان غربگرای داخلی هنوز نتوانسته اند بر غرور خود پا بگذارند و عزت لگدمال شده ی ملی را دریابند و کماکان در حال توجیه کردن تحریم ها هستند! آمریکا، تا چنین هواداران بی جیره و مواجبی در داخل می بیند، دلیلی ندارد از خوی استکباری خود دست بردارد. خون شهدای صنعت هسته ای به کنار، هزینه ی اورانیوم های اکسید شده به کنار، راکتور بتن ریزی شده به کنار، سانتریفیوژهای نابودشده به کنار، پاسخ سه سال عمر تلف شده ای که به جای پیشرفت کشور و ارتقای توان داخلی، صرف لجبازی و حماقت آقایان دولتی شد را چه کسی خواهد داد؟ این پاسخ پیش از آنکه به ملت و جبهه ی مقاومت باشد، در پیشگاه خداوند است.. ان ربک لباالمرصاد..